تو عاشقی چه کسی از کجا رسیدستی

چه ظلم کردم بر تو که چون ستم زدگان

تظلمی به سلف می کنی مگر پیشین

غلط ز رنگ تو پیداست ز آل یعقوبی

ز تیر غمزه دلدار اگر نخست دلت

ز آه و ناله تو بوی مشک می آید

تو هر چه هستی می باش یک سخن بشنو

حدیث جان توست این و گفت من چو صداست

تو خویش درد گمان برده ای و درمانی

اگر ز وصف تو دزدم تو شحنه عقلی

دریغ از تو که در آرزوی غیری تو

تو را کسی بشناسد که اوت کسی کرده ست

دلا برو بر یار و مباش بسته خویش

به ترک مصر بگفتی ز شومی فرعون

چون عمر ماست حدیثش دراز اولیتر

همی دوم پی ظل تو شمس تبریزی