ای آسمان که بر سر ما چرخ می زنی

والله که عاشقی و بگویم نشان عشق

از بحر تر نگردی و ز خاک فارغی

ای چرخ آسیا ز چه آب است گردشت

از گردشی کنار زمین چون ارم کنی

شمعی است آفتاب و تو پروانه ای به فعل

پوشیده ای چو حاج تو احرام نیلگون

حق گفت ایمن است هر آن کو به حج رسید

جمله بهانه هاست که عشق است هر چه هست

زین بیش می نگویم و امکان گفت نیست