ای عشق پرده در که تو در زیر چادری

در حلقه اندرآ و ببین جمله جان ها

در آینه نظر کن و در چشم خود نگر

در هر گره نگه کن وضع خدای بین

از زیر دامنت تو برون آر شمع را

تا دست و پا نهاد دو زلف تو کفر را

چون مر تو را نیابد در جان و جا دلم

خشک و تر دو چشم و لب من روان شده

دی لطف ها بکرد خیال تو گفتمش

دانم ز شمس دین است تو را این همه وفا