ای در غم تو به سوز و یارب

گر چرخ بگرید و بخندد

از بس که بریخت اشک بر خاک

از گریه آسمان درآمد

من بودم و چرخ دوش گریان

از گریه آسمان چه روید

وز گریه عاشقان چه روید

آن چشم به گریه می فشارد

این گریه ابر و خنده خاک

وین گریه ما و خنده ما

خاموش کن و نظاره می کن