قره العین منی ای جان بلی

صد هزاران آفرین بر روی تو

ای چراغ و مشعله هفت آسمان

از کمال رحمت و شاهنشهی

سرو رحمت چون خرامان شد به باغ

چون شکستی شیشه درویش را

ملک بخشد مالک الملک از کرم

آفتابی چون ز مشرق سر زند

جاء ربک و الملائک چون رسید

در فتوح فتحت ابوابها

امشب ای دلدار خواب آلود من

چشم نرگس چون به ترک خواب گفت

مغز خود را چون ز غفلت پاک روفت

روز تا شب مست و شب تا روز مست

بلبلا بر منبر گلبن بگو

چون فزون شد اشتهای مستمع

از دیار مصر مر یعقوب را

گر خمش باشی و سر پنهان کنی

خامشی صبر آمد و آثار صبر