هله پاسبان منزل تو چگونه پاسبانی

بزن آب سرد بر رو بجه و بکن علالا

که چراغ دزد باشد شب و خواب پاسبانان

بگذار کاهلی را چو ستاره شب روی کن

دو سه عوعو سگانه نزند ره سواران

سگ خشم و گاو شهوت چه زنند پیش شیری

نه دو قطره آب بودی که سفینه ای و نوحی

چو خدا بود پناهت چه خطر بود ز راهت

چه نکو طریق باشد که خدا رفیق باشد

تو مگو که ارمغانی چه برم پی نشانی

تو اگر روی وگر نی بدود سعادت تو

چو غلام توست دولت کندت هزار خدمت

تو بخسپ خوش که بختت ز برای تو نخسپد

به فلک برآ چو عیسی ارنی بگو چو موسی

خمش ای دل و چه چاره سر خم اگر بگیری

دو هزار بار هر دم تو بخوانی این غزل را