که تو خورشیدشمایل به سر بام برآیی

همه دستک زن و گویان که تو در خانه مایی

غلط انداز بگفته که خدایا تو کجایی

همه شه زاده دولت شده در لبس گدایی

طلبیدم نشنیدم که چه بد نام جدایی

چه رقیبی چه نقیبی همه مکر است و دغایی

مده از جهل گوایی هله تا ژاژ نخایی