ای شاه جسم و جان ما خندان کن دندان ما

ای مه ز اجلالت خجل عشقت ز خون ما بحل

ما گوی سرگردان تو اندر خم چوگان تو

گه جانب خوابش کشی گه سوی اسبابش کشی

گه شکر آن مولی کند گه آه واویلی کند

جان را تو پیدا کرده ای مجنون و شیدا کرده ای

گه قصد تاج زر کند گه خاک ها بر سر کند

طرفه درخت آمد کز او گه سیب روید گه کدو

جویی عجایب کاندرون گه آب رانی گاه خون

گه علم بر دل برتند گه دانش از دل برکند

روزی محمدبک شود روزی پلنگ و سگ شود

گه خار گردد گاه گل گه سرکه گردد گاه مل

گه عاشق این پنج و شش گه طالب جان های خوش

گاهی چو چه کن پست رو مانند قارون سوی گو

تا فضل تو راهش دهد وز شید و تلوین وارهد

چون ماهیان بحرش سکن بحرش بود باغ و وطن

زین رنگ ها مفرد شود در خنب عیسی دررود

رست از وقاحت وز حیا وز دور وز نقلان جا

انا فتحنا بابکم لا تهجروا اصحابکم

انا شددنا جنبکم انا غفرنا ذنبکم

مستفعلن مستفعلن مستفعلن مستفعلن