89
غزل شمارهٔ ۲۷۷
سبق الجد الینا نزل الحب علینا
سکن العشق لدینا فسکنا و ثوینا
زمن الصحو ندامه زمن السکر کرامه
خطر العشق سلامه ففتنا و فنینا
فسقانا و سبانا و کلانا و رعانا
و من الغیب اتانا فدعانا و اتینا
فوجدناه رفیقا و مناصا و طریقا
و شرابا و رحیقا فسقانا و سقینا
صدق العشق مقالا کرم الغیب توالی
و من الخلف تعالی فوفانا و وفینا
ملاء الطارق کاسا طرد الکاس نعاسا
مهد السکر اساسا و علی ذاک بنینا
فراینا خفرات و مغان حسنات
سرجا فی ظلمات فدهشنا و هوینا
فالهین نظرنا فشکرنا و سکرنا
و من السکر عبرنا کفت العبره زینا
فرحعنا بیسار و ربی ذات قرار
و حکینا لمشاه و شهدنا و الینا