ببین این فتح ز استفتاح تا کی

در این اقداح صورت راح جانی است

چو مرغابی ز خود برساز کشتی

تو سباحی و از سباح زادی

نفخت فیه جان بخشی است هر صبح

چو جان بالغان لوحی است محفوظ

چو فرموده ست رزقت ز آسمان است

از آن باغ است این سیب زنخدان

جراحت راست دارو حسن یوسف

ز هر جزوت چو مطرب می توان ساخت

چو نفس واحدیم از خلق و از بعث

دهان بربند در دریا صدف وار

دهان بربند و قفلی بر دهان نه