شدم معمور و در صورت خرابی

کز او اندر رخم پیداست تابی

ز عشق و هیچ نشنیدم جوابی

به مانند دلم نبود کبابی

که سیصد مه نبیند آن به خوابی

که زنبور از کفش یابد لعابی

خرد پیش مهش کمتر سحابی

که ماهی می درخشد اندر آبی

از آن مه بر تو تابد ماهتابی