مگریز ز آتش که چنین خام بمانی

مگریز ز یاران تو چو باران و مکش سر

با دوست وفا کن که وفا وام الست است

بگرفت تو را تاسه و حال تو چنان است

می ترسی از این سر که تو داری و از این خو

با ما تو یکی کن سر زیرا سر وقت است