چرخ فلک با همه کار و کیا

گرد چنین کعبه کن ای جان طواف

بر مثل گوی به میدانش گرد

اسب و رخت راست بر این شه طواف

خاتم شاهیت در انگشت کرد

هر که به گرد دل آرد طواف

همره پروانه شود دلشده

زانک تنش خاکی و دل آتشی ست

گرد فلک گردد هر اختری

گرد فنا گردد جان فقیر

زانک وجودست فنا پیش او

مست همی کرد وضو از کمیز

گفت نخستین تو حدث را بدان

زانک کلیدست و چو کژ شد کلید

خامش کردم همگان برجهید

خسرو تبریز شهم شمس دین