بتاب ای ماه بر یارم بگو یارا اغا پوسی

گر این جایی گر آن جایی وگر آیی وگر نایی

ملامت نشنوم هرگز نگردم در طلب عاجز

اگر در خاک بنهندم تویی دلدار و دلبندم

اگر بالای که باشم چو رهبان عشق تو جویم

ز تاب روی تو ماها ز احسان های تو شاها

چو مست دیدن اویم دو دست از شرم واشویم

دلارام خوش روشن ستیزه می کند با من

تو را هر جان همی جوید که تا پای تو را بوسد

وگر از بنده سیرابی بگیری خشم و دیر آیی

بیا ای باغ و ای گلشن بیا ای سرو و ای سوسن

بیا پهلوی من بنشین به رسم و عادت پیشین

منم نادان تویی دانا تو باقی را بگو جانا