چشم تو خواب می رود یا که تو ناز می کنی

چشم ببسته ای که تا خواب کنی حریف را

سلسله ای گشاده ای دام ابد نهاده ای

عاشق بی گناه را بهر ثواب می کشی

گه به مثال ساقیان عقل ز مغز می بری

طبل فراق می زنی نای عراق می زنی

جان و دل فقیر را خسته دل اسیر را

پرده چرخ می دری جلوه ملک می کنی

عشق منی و عشق را صورت شکل کی بود

گنج بلا نهایتی سکه کجاست گنج را

غرق غنا شو و خمش شرم بدار چند چند