چون دل من جست ز تن بازنگشتی چه شدی

گر کژ و گر راست شدی ور کم ور کاست شدی

هیچ فضولی نبدی هیچ ملولی نبدی

خواجه چه گیری گروم تو نروی من بروم

آتش و نفتم نخورد ور بخورد بازدهد

بر سر خرپشته من بانگ زن ای کشته من

گر چه بود در لحدی خوش بودش با احدی

و آنک از او دور بود گر چه که منصور بود