سر مکش ای دل که از او هر چه کنی جان نبری

تا نکشی خار غمش گل ز گلستان نبری

تا سوی دریا نروی گوهر و مرجان نبری

کس نخرد نقد تو را تا سوی میزان نبری

تا صفت گرگ دری یوسف کنعان نبری

تا تو ز دیوی نرهی ملک سلیمان نبری

محنت دین تا نکشی دولت ایمان نبری

ز آنک در این بیع و شری این ندهی آن نبری

تا نکنی دلق کهن خلعت سلطان نبری

تا نکنی کافریی مال مسلمان نبری

رنجه مشو ز آنک تو هم مهره ز انبان نبری

گو تو به جان بخل کنی جان بر جانان نبری

دست نداری ز کهان تا دل از ایشان نبری

ز آنک دلی که تو بری راه پریشان نبری

تا همه را رقص کنان جانب میدان نبری

ز آنک تو تا سنگ دلی لعل بدخشان نبری

ز آنک تو بس بی طمعی زر به حرمدان نبری