ای ز هجرانت زمین و آسمان بگریسته

چون به عالم نیست یک کس مر مکانت را عوض

جبرئیل و قدسیان را بال و پر ازرق شده

اندر این ماتم دریغا تاب گفتارم نماند

چون از این خانه برفتی سقف دولت درشکست

در حقیقت صد جهان بودی نبودی یک کسی

چو ز دیده دور گشتی رفت دیده در پیت

غیرت تو گر نبودی اشک ها باریدمی

مشک ها باید چه جای اشک ها در هجر تو

ای دریغا ای دریغا ای دریغا ای دریغ

شه صلاح الدین برفتی ای همای گرم رو

بر صلاح الدین چه داند هر کسی بگریستن