دل دست به یک کاسه با شهره صنم کرده

دل از سر غمازی یک وعده از او گفته

عشقش ز پی غیرت گفتا که عوض جان ده

از بعد چنان شهدی وز بعد چنان عهدی

از هجر عجب نبود این ظلم و ستم کردن

ای آنک ز یک برقی از حسن جمال خود

وآنگه ز وجود تو برساخته هستی را

ده چشم شده جان ها چون نای بنالیده

بس شادی در شادی کان را تو به جان دادی

اندر پی مخدومی شمس الحق تبریزی