الیوم اری الحب علی العهد فعودوا

بی زحمت دشمن دم عشاق شنود او

ما فاتک من دهرک الیوم یعود

ما سرخ و سپید از طرب و کور و کبود او

الروح فدا روحک بالروح تجود

امروز چو خلوت شد ما را بستود او

من طالعه الیوم علی الشمس یسود

بر طلعت خورشید و مه و زهره فزود او

للعیش من الیوم نهوض و صعود

این مه که به خورشید دهد نور چه بود او

الحب شفیق لک و الله ودود

چون یک گره از طره پربند گشود او

و السکر من القهوه کالدهر ولود

بیرون ز در است این دم و از بام فرود او

الیوم من السکر رکوع و سجود

دیر است که محروم شد از ذوق وجود او

لما کتب الله علی العشق خلود

آن عشق سماوی که نخفت و نغنود او

و العیش سوی العشق قشور و جلود

خود دشمن تو او است یقین دان و حسود او

فالمخلص للعاشق صبر و جحود

دل خود چو بسوزد بدهد بوی چو عود او