گران جانی مکن ای یار برگو

ز باغ جان دو سه گلدسته بربند

ز حسنش گفتنی بسیار داری

ز یاد دوست شیرینتر چه کار است

چه گفتی دی که جوشیده ست خونم

ز یاد عالم غدار بگذر

ز لاف فتنه تاتار کم کن

ز عشق حسن شمس الدین تبریز