57
غزل شمارهٔ ۲۱۷۸
تو کمترخواره ای هشیار می رو
میان کژروان رهوار می رو
تو آن خنبی که من دیدم ندیدی
مرا خنبک مزن ای یار می رو
ز بازار جهان بیزار گشتم
تو دلالی سوی بازار می رو
چو من ایزار پا دستار کردم
تو پا بردار و با دستار می رو
مرا تا وقت مردن کار این است
تو را کار است سوی کار می رو
مرا آن رند بشکسته ست توبه
تو مرد صایمی ناهار می رو
شنیدی فضل شمس الدین تبریز
نداری دیده در اقرار می رو