چیست که هر دمی چنین می کشدم به سوی او

سلسله ای است بی بها دشمن جمله توبه ها

توبه شکست او بسی توبه و این چنین کسی

توبه من برای او توبه شکن هوای او

شاخ و درخت عقل و جان نیست مگر به باغ او

عشق و نشاط گستری با می و رطل ساغری

مرد که خودپسند شد همچو کدو بلند شد

سایه که باز می شود جمع و دراز می شود

سایه وی است و نور او جمع وی است و دور او

ای مه و آفتاب جان پرده دری مکن عیان

چیست درون جیب من جز تو و من حجاب من