حیلت رها کن عاشقا دیوانه شو دیوانه شو

هم خویش را بیگانه کن هم خانه را ویرانه کن

رو سینه را چون سینه ها هفت آب شو از کینه ها

باید که جمله جان شوی تا لایق جانان شوی

آن گوشوار شاهدان هم صحبت عارض شده

چون جان تو شد در هوا ز افسانه شیرین ما

تو لیلة القبری برو تا لیلة القدری شوی

اندیشه ات جایی رود وآنگه تو را آن جا کشد

قفلی بود میل و هوا بنهاده بر دل های ما

بنواخت نور مصطفی آن استن حنانه را

گوید سلیمان مر تو را بشنو لسان الطیر را

گر چهره بنماید صنم پر شو از او چون آینه

تا کی دوشاخه چون رخی تا کی چو بیذق کم تکی

شکرانه دادی عشق را از تحفه ها و مال ها

یک مدتی ارکان بدی یک مدتی حیوان بدی

ای ناطقه بر بام و در تا کی روی در خانه پر