گر نه تهی باشدی بیشترین جوی ها

خم که در او باده نیست هست خم از باد پر

هست تهی خارها نیست در او بوی گل

با طلب آتشین روی چو آتش ببین

در حجب مشک موی روی ببین اه چه روی

بر رخ او پرده نیست جز که سر زلف او

از غلط عاشقان از تبش روی او

هی که بسی جان ها موی به مو بسته اند

باده چو از عقل برد رنگ ندارد رواست

آهوی آن نرگسش صید کند جز که شیر

مفخر تبریزیان شمس حق بی زیان