جرمی ندارم بیش از این کز دل هوا دارم تو را

یا این دل خون خواره را لطف و مراعاتی بکن

این دو ره آمد در روش یا صبر یا شکر نعم

هر گه بگردانی تو رو آبی ندارد هیچ جو

بی باده تو کی فتد در مغز نغزان مستی یی

نی قرص سازد قرصی یی مطبوخ هم مطبوخیی

امرت نغرد کی رود خورشید در برج اسد

در مرگ هشیاری نهی در خواب بیداری نهی

سیل سیاه شب برد هر جا که عقلست و خرد

ای جان جان جزو و کل وی حله بخش باغ و گل

هر کس فریباند مرا تا عشر بستاند مرا

زان سو که فهمت می رسد باید که فهم آن سو رود

هم او که دلتنگت کند سرسبز و گلرنگت کند

هم ری و بی و نون را کردست مقرون با الف

لبیک لبیک ای کرم سودای تست اندر سرم

هرگز نداند آسیا مقصود گردش های خود

آبیش گردان می کند او نیز چرخی می زند

خامش که این گفتار ما می پرد از اسرار ما