نعیم تو نه از آن است که سیر گردد جان

بیا که آب حیاتی و بنده مستسقی

بیا که بحر معلق تویی و من ماهی

ز بحر توست یکی قطره آب خاک آلود

بیا بیا که تویی آفتاب و من ذره