مات خود را صنما مات مکن

خرده و بی ادبی ها که برفت

وقت رحم است بکن کینه مکش

به سر تو که جدایی مندیش

خاک خود را به زمین برمگذار

اولش جز به سوی خویش مکش

آنچ خو کرد ز لطفت برسان

بنده اهل خرابات توایم

ما که باشیم که گوییم مکن