الا ای باد شبگیرم بیار اخبار شمس الدین

کسی کز نام او بر بحر بی کشتی عبر یابی

کرامت ها که مردان از تفاخر یاد آن آرند

یکی غاری است کاندر وی ز سر سرها وحی است

ز جسم و روح ها بگذر حجاب عشق هم بردر

ایا روحی ترفرف فی فضاء العشق و استشرف

قلایدهای در دارد بناگوش ضمیر من

ایا ای دل تو آن جایی که نوشت باد وصل او

بصر در دیده بفزاید اگر در دیده ره یابد

به هر سویی چو تو ای دل هزاران زار دارد او

به لطف خویش یک چندی مهار اشترش دادت

زهی فرقی از آن روزی که پیشش سجده می کردم

خرابی دین و دنیا را نباشد هیچ اصلاحی

شب تاریک تو ای دل نبیند روز را هرگز

عجب باشد که روزی من بگیرم جام وصل او

که بخت من چنان خفته ست که بیداری ندارد رو

نبودت پیش از این مثلش نباشد بعد از این دانم

بزد خود بر در امکان که مانندش برون ناید

یکی جوبار روحانی است که جان ها جان از او یابند

سمعت القوم کل القوم اعلاهم و اصفاهم

و ان کانت ایادیه و افضالا اتانیه

فروحی خط اقرارا برق الف اقرار

هدی قلبی الی واد کثیر خصبه جدا

ایا تبریز سلمنا علی نادیک تسلیما