بسته ره گریز من برده دل و قرار من

بهر چه کار می کشد هر طرفی مهار من

آن شه مهربان من دلبر بردبار من

دود من و نفیر من یارب و زینهار من

یا رب بس دراز شد این شب انتظار من

چونک مرا توی توی هم یک و هم هزار من

پیش خیال چشم من روزی و روزگار من

گاه میش لقب نهم گاه لقب خمار من

آن من است و این من نیست از او گذار من

یا رب تا کی می کند غارت هر چهار من

یا رب آرزوم شد شهر من و دیار من

ناله کنان که ای خدا کو حشم و تبار من

رحمت شهریار من وان همه شهر یار من

دلبر بردبار من آمده برده بار من

آن که منم شکار او گشته بود شکار من

نیست خزان سنگ دل در پی نوبهار من

آه که پرده در شدی ای لب پرده دار من