آینه صبوح را ترجمه شبانه کن

جام فلک نمای شو وز دو جهان کرانه کن

شست دلم به دست کن جان مرا نشانه کن

حیله کن و ازو بجه دفع دهش بهانه کن

ز اشقر می کرم نگر با همگان فسانه کن

اسپ گزین فروز رخ جانب شه دوانه کن

بر رخ روح بوسه ده زلف نشاط شانه کن

مقعد صدق اندرآ خدمت آن ستانه کن

چون تو خیال گشته ای در دل و عقل خانه کن

آتش اختیار کن دست در آن میانه کن

آتش گیر در دهان لب وطن زبانه کن

جرعه خون خصم را نام می مغانه کن

ده به کفم یگانه ای تفرقه را یگانه کن

بی وطنی است قبله گه در عدم آشیانه کن

مرتع عمر خلد را خارج این زمانه کن

گر نه خری چه که خوری روی به مغز و دانه کن

در بشکن به جان تو سوی روان روانه کن