از آسمان خوشتر شده در نور او روی زمین

یا سرو بستان هاست این یا صورت روح الامین

ویرانی کسب و دکان یغماجی تقوا و دین

کز بیم او پشمین شود هر لحظه کوه آهنین

صد ماه اندر خرمنش چون نسر طایر دانه چین

بسم الله ای شمس الضحا بسم الله ای عین الیقین

نعلین برون کن برگذر بر تارک جان ها نشین

وی عقل ما سرمست شو وی چشم ما دولت ببین

خورشید شد جفت قمر در مجلس آ عشرت گزین

ترک گدارویی کنم چون گنج دیدم در کمین

چون کودکی کز کودکی وز جهل خاید آستین

دستک زنان بالای سر گوید که یا نعم المعین

درخورد او نبود دگر مهمانی عجل سمین

بنهاده بر کف ها طبق بهر نثارش حور عین

این نامه می پرد عیان تا کف اصحاب الیمین