گر تو میی من قدحم ور ترشی من کبرم

کل هوی یهویه ذاک جمیل و کرم

عقل ندارد سر من گر ز نباتش نچرم

ما شطه شیبنی غیبته الف هرم

ور هنر آرم سوی او عرضه کنم بی هنرم

قمت اطوف سکرا مغتنما حول حرم

ور سوی بحرش نروم باد شکسته گهرم

نخله خلد نبتت وسط ریاض و ارم

چون پی اسپش ندوم خواجه یقین دان که خرم

نمت علی قارعه عاصفنی سیل عرم

گفتم کشتی تو مرا گفت من از تو بترم

رو سخن خار مگو چون همه گل می سپرم