مرا اگر تو نخواهی منت به جان خواهم

چو ماهیم که بیفکند موج بیرونش

کجا روم به سر خویش کی دلی دارم

به توست بیخودیم گر خراب و سرمستم

نه دلربام تویی گر مرا دلی باقی است

نه از حلاوت حلوای بی حد لب توست

ز هر دو عالم پهلوی خود تهی کردم

ز جاه و سلطنت و سروری نیندیشم

چو قل هو الله مجموع غرق تنزیهم

اگر تتار غمت خشم و ترکیی آرد

اگر چه کاهل و بی گاه خیز قافله ام

برآ چو ماه تمام و تمام این تو بگو