همه شراب تو نوشم چو لب فراز کنم

و چون حدیث تو آید سخن دراز کنم

رهی که آن به سوی تو است ترک تاز کنم

ز خاک کوی تو آن آب را طراز کنم

ز نرگس و گل صدبرگ احتراز کنم

چو روی خود به شهنشاه دلنواز کنم

به مسجد فلک هفتمین نماز کنم

همه حقیقت گردد اگر مجاز کنم

چو خویش را پی محمود خود ایاز کنم

چو ذره ها همه را مست و عشقباز کنم

همه نیاز شو آن لحظه ای که ناز کنم

من از برای تو خود را همه نیاز کنم

که تا برای سماع تو چنگ ساز کنم