دیوانه چون نگردم زنجیر چون نگیرم

تو چون میی من آبم تو شهد و من چو شیرم

عذر ار نمی پذیری من عشوه می پذیرم

زیرا به شهر عشقت بر عاشقان امیرم

نوعشق می نمایم والله که سخت پیرم

ور این نظر گشایی دانی که بی نظیرم

و اندر تنور گرمان من پخته تر خمیرم

تا در غلط نیفتی گر شور چون پنیرم

چون او به تخت آید من پیش او وزیرم