که بر آن کس که نه عاشق به جز انکار ندارم

گل هر باغ نبویم سر هر خار ندارم

به تو دل گفت که ای جان چو تو دلدار ندارم

جز یک جان که تویی آن به کس اقرار ندارم

جهت رزق چه کوشم نه که ادرار ندارم

بخورم سیر بر این خوان سر ناهار ندارم

رخ چون زر بنگر گر زر بسیار ندارم

به چه دل غم خورم آخر دل غمخوار ندارم

ز سخن گفتن باطن دل گفتار ندارم

که من از چون و چگونه دگر آثار ندارم

سر این ماه شبستان سپهدار ندارم