از اصل چو حورزاد باشیم

ما داد طرب دهیم تا ما

چون عشق بنا نهاد ما را

در عشق توام گشاد دیده

ما را چو مراد بی مرادی است

چون بنده بندگان عشقیم

چون یوسف آن عزیز مصریم

بر چهره یوسفی حجابی است

خود باد حجاب را رباید

ما دل به صلاح دین سپردیم