سفر کردم به هر شهری دویدم

ز هجران و غریبی بازگشتم

از باغ روی تو تا دور گشتم

به بدبختی چو دور افتادم از تو

چه گویم مرده بودم بی تو مطلق

عجب گویی منم روی تو دیده

بهل تا دست و پایت را ببوسم

تو را ای یوسف مصر ارمغانی