نه آن بی بهره دلدارم که از دلدار بگریزم

منم آن تخته که با من دروگر کارها دارد

مثال تخته بی خویشم خلاف تیشه نندیشم

چو سنگم خوار و سرد ار من به لعلی کم سفر سازم

نیابم بوس شفتالو چو بگریزم ز بی برگی

از آن از خود همی رنجم که منهم در نمی گنجم

هزاران قرن می باید که این دولت به پیش آید

نه رنجورم نه نامردم که از خوبان بپرهیزم

نیم بر پشت پالانی که در میدان سپس مانم

همی گویم دلا بس کن دلم گوید جواب من