تا همه سال روز و شب باقی عمر از آن خورم

رنگ تو تا بدیده ام دنگ شده ست این سرم

تا بفروزد این دلم تا به تو سیر بنگرم

خون ز دو دیده می چکد تیز مرو ز منظرم

چونک ببینمت دمی رونق چرخ اخضرم

جامه سیاه می کند شب ز فراق لاجرم

ای رخت آفتاب جان دور مشو ز محضرم

تنگ دلی مکن بتا درمشکن تو گوهرم

تا بندیدمت در او میل نشد به ساغرم

تربیتی نما مرا از بر خود که لاغرم

جان تو است جان من اختر توست اخترم

دل کتفک همی زند که تو خموش من کرم