باز در اسرار روم جانب آن یار روم

تا کی از این شرم و حیا شرم بسوزان و بیا

صبر نمانده ست که من گوش سوی نسیه برم

چنگ زن ای زهره من تا که بر این تنتن تن

خسته دام است دلم بر در و بام است دلم

گفت مرا در چه فنی کار چرا می نکنی

تا که ز خود بد خبرش رفت دلم بر اثرش

تا ز حریفان حسد چشم بدی درنرسد

درس رئیسان خوشی بی هشی است و خمشی