رو رو که نه ای عاشق ای زلفک و ای خالک

با مرگ کجا پیچد آن زلفک و آن پیچک

ای نازک نازک دل دل جو که دلت ماند

اشکسته چرا باشی دلتنگ چرا گردی

تو رستم دستانی از زال چه می ترسی

من دوش تو را دیدم در خواب و چنان باشد

می گشتی و می گفتی ای زهره به من بنگر

درویشی وانگه غم از مست نبیذی کم

بر هفت فلک بگذر افسون زحل مشنو

من خرقه ز خور دارم چون لعل و گهر دارم

با یار عرب گفتم در چشم ترم بنگر

می گفتم و می پختم در سینه دو صد حیلت

خامش کن و شه را بین چون باز سپیدی تو