ما به سلیمان خوشیم دیو و پری گو مباش

هست درست دلم مهر تو ای حاصلم

عشق کدام آتش است کو همه را دلکش است

برکن از کار تو دست به یک بار تو

جان من از جان عشق شد همگی کان عشق

سایه تو پیش و پس جان مرا دسترس

جان صفا شمس دین از تبریزی چو چین