مستی امروز من نیست چو مستی دوش

غرق شدم در شراب عقل مرا برد آب

عقل و خرد در جنون رفت ز دنیا برون

این دل مجنون مست بند بدرید و جست

صبحدم از نردبان گفت مرا پاسبان

گفت زحل زهره را زخمه آهسته زن

خون شده بین از نهیب شیر به پستان ثور

گرم کن ای شیر تک چند گریزی چو سگ

چشم گشا شش جهت شعشعه نور بین

بشنو از جان سلام تا برهی از کلام

گفتمش ای خواجه رو هر چه شود گو بشو

ترس و امید تو را هست حواله به عقل

دردی دردش مرا چون به حمایت گرفت