گفتم بهر خدا یک دمه آهسته تر

ای تو چو خورشید و خور سایه ز ما زو مبر

زانک ز یک تاب من از تو نماند اثر

خشک لب و چشم تر بوده ای از خشک و تر

نیک عجب گوهرست نیک پر از شور و شر

از پس پرده تو را یاوه شده پا و سر

شمس حق سرفراز تا شودت زیب و فر