گفت کز دریا برانگیزان غبار

گفت کز آتش تو جاروبی برآر

گفت بی ساجد سجودی خوش بیار

گفت بی چون باشد و بی خارخار

ساجدی را سر ببر از ذوالفقار

تا برست از گردنم سر صد هزار

هر طرف اندر گرفته از شرار

شرق تا مغرب گرفته از قطار

گلخنی تاریک و حمامی به کار

اندر این گرمابه تا کی این قرار

جامه کن دربنگر آن نقش و نگار

تا ببینی رنگ های لاله زار

کان نگار از عکس روزن شد نگار

بر سر روزن جمال شهریار

جان بباریده به ترک و زنگبار

ای شب و روز از حدیثش شرمسار

مست می دارد خمار اندر خمار