سر فروکن به سحر کز سر بازار نظر

بر سر کوی تو پرطبله من بین و بخر

شبه من غم تو روغن من مرهم تو

از فراقت تلفم گشته خیالت علفم

من ندانم چه کسم کز شکرت پرهوسم

پرده بردار صبا از بر آن شهره قبا

چند گویی تو بجو یار وزو دست بشو

چون خرد ماند و دل با من ای خواجه بهل

چون که در جان منی شسته به چشمان منی