کرد ویران نگهت خانهٔ ایمانی چند

کافر چشم سیه مست تو پیکانی چند

سفته حکاک ازل دُر درخشانی چند

پی تحریک جنون سلسله جنبانی چند

لعل نوش تو و ار لعل و گهر کانی چند

شد چو پیراهن گل چاک گریبانی چند

ترسم آزرده کنی زخم پریشانی چند

ورنه بر هم زنم افلاک ز افغانی چند

که بدل بست سر زلف تو پیمانی چند

رفت بر باد از این غصه دل و جانی چند

دارد اسرار ز اشک اختر رخشانی چند