بدیدم آنچه در هجر جمالش

به کنج خلوت هجران شب و روز

بود دوزخ زهجرانش کفایت

حرام است از چه قتل بی گناهان

زمی ساقی بما دردی ببخشای

مگر مه شد مقابل با تو کافتاد

خرابم کرد اگر چشمش نگهدار

نمیپرسی که مرغی بود ما را

بهشت آندم بهشت از دست اسرار